Dolegliwości zaczynają się stopniowo. Chorzy odczuwają początkowo uczucie ciała obcego i dyskomfortu oraz powoli narastający ból oka. Pojawia się także osłabienie ostrości wzroku i nadwrażliwość na światło. W badaniu przedmiotowym obserwuje się szereg objawów nieswoistych: silny nastrzyk spojówek, ubytek nabłonka rogówki, odczyn zapalny w komorze przedniej, nacieczenie ropne rogówki (suppuracja) i poziom ropy na dnie komory przedniej (hypopyon). Wśród objawów swoistych dominuje charakterystyczny naciek rogówkowy o pierzastych granicach i uniesionych brzegach, szorstkiej strukturze i szaro-brązowym zabarwieniu. Od strony śródbłonka widoczne są osady, a niekiedy także płytka śródbłonkowa. Naciek rogówkowy może być otoczony zmianami satelitarnymi i immunologicznym nacieczeniem pierścieniowatym.
