Zwykle jest to objaw samoograniczający się, tzn. czas trwania nie przekracza kilku minut. Najczęściej powodem jej pojawienia się jest nadmierne i szybkie przepełnienie żołądka (obserwowane np. u niemowląt łapczywie przyjmujących pokarm). Objaw ten zwykle zmniejsza się wraz z rozwojem narządów i dojrzewaniem niemowlęcia. Utrzymywanie się objawu powyżej 48 godzin pozwala na rozpoznanie czkawki przedłużającej się, powyżej zaś 2 miesięcy formy przewlekłej, opornej i trudnej do leczenia. Czkawka przewlekła może być przyczyną pojawienia się depresji, utraty masy ciała i zaburzeń snu.
Czkawka jest spowodowana stymulacją zakończeń nerwowych unerwiających przede wszystkim ściany klatki piersiowej i jamy brzusznej. Pobudzenie ośrodka czkawki w mózgu w przebiegu, np. nowotworów jest przyczyną czkawki przewlekłej.
