Już podczas pierwszej wizyty lekarz okulista może określić, czy u dziecka występuje choroba zezowa.
Diagnozę choroby zezowej rozpoczynamy od szczegółowego wstępnego wywiadu lekarskiego oraz przeprowadzenia podstawowych badań okulistycznych, takich jak:
- określenie ostrości widzenia
- ocena ustawienia oczu
- zmierzenie kąta zeza
- sprawdzenie obuocznego widzenia
Badania te pozwalają określić typ zeza oraz ustalić kolejne etapy leczenia. W razie konieczności lekarz może skierować na dodatkowe badania diagnostyczne oraz konsultacje lekarzy innych specjalności.
Podjęcie decyzji o wczesnym leczeniu zeza jest bardzo istotne, gdyż zjawisko to jest normą jedynie u noworodków i może potrwać maksymalnie do wczesnego okresu niemowlęctwa.
Nieprawdziwe jest twierdzenie, że z zeza dziecko wyrośnie. Zaburzenie w nieprawidłowym ułożeniu osi widzenia obu oczu już u trzymiesięcznego niemowlęcia jest zjawiskiem nieprawidłowym, wymagającym konsultacji z lekarzem okulistą.