Jak rozróżnić zwykłe pobudzenie od ADHD ?

jakie są objawy, co powinno wzbudzać niepokój?
pytanie zadane 11 lipca 2015 w Powyżej 4 lat przez użytkownika inreii (130,573)

7 odpowiedzi

+5 głosów
 
Najlepsza odpowiedź
Dziecko z ADHD ma objawy w 3 sferach:

1. Koncentracja - jest to zbiór umiejętności umysłu, dzięki którym możemy doprowadzić do końca nudne lub skomplikowane zadania.

Dziecko:
- nie doprowadza zadań do końca, co oznacza, że nie ma trwałości uwagi
- nie dokańcza notatek w szkole
- nie zapisuje informacji o pracy domowej
- często jest zapominalskie w trakcie codziennych zajęć
- notorycznie gubi swoje rzeczy
- ociąga się lub unika zadań wymagających większego wysiłku umysłowego
- nie potrafi wybrać głównego bodźca, który do niego dociera
- ma problemy z organizowaniem sobie czasu
- szybko nudzi się różnymi grami, zabawami czy zadaniami

Dzieci z dobiegających do nich bodźców nie potrafią wybrać, tego, którego powinni. Dlatego powinniśmy zorganizować im w miarę spokojne miejsce do pracy – przede wszystkim puste biurko i stonowanie urządzony pokój ze spokojnymi kolorami ścian.

2. Nadruchliwość
- dziecko ma często nerwowe ruchy, nie jest w stanie usiedzieć na jednym miejscu, wierci się na krześle
- wstaje z miejsca w czasie lekcji
- często biega w koło, wchodzi na meble
- nadmiernie hałaśliwe w zabawie
- często jest w ruchu
- nadmierna gadatliwość

3. Impulsywność
Dzieci z nadmierną impulsywnością, to przede wszystkim te, które nie przewidują konsekwencji swoich czynów. Mają one również problemy z czekaniem na swoją kolej oraz wtrącają się w rozmowy dorosłych i nieustannie wyrywają się do odpowiedzi.

-> materiały z poradni psych. - ped.
odpowiedź 11 lipca 2015 przez użytkownika eewirtu (26,632)
wybrane 13 sierpnia 2015 przez użytkownika inreii
+6 głosów
Dziecko ma wiele energii, nie nadążasz za nim nawet jak byś chciała. Nie umie skoncentrować się na jednej rzeczy. Dodatkowo słyszałam, że nie ma choroby ADHD w tamtym roku było o tym głośno czy dwa lata temu. Bodajże ten kto stwierdził tą chorobę sfałszował wyniki.
odpowiedź 11 lipca 2015 przez użytkownika pink086 (69,232)
to jak nie ma choroby adhd, to co jest? zaburzenia?
+4 głosów
Adhd to pobudzenie ale do tego brak koncentracji, nie kończy zabaw, zapomina o prostych czynnosciach. Ma napady złosci czesto sam nie wie dlaczego. Ale gdy masz jakies watpliwosci wystarczy udac sie do psychologa dzieciecego.
odpowiedź 13 lipca 2015 przez użytkownika daracz (48,398)
+2 głosów
Napewno stwiwrdza to w poradni pp
odpowiedź 13 sierpnia 2015 przez użytkownika Zielonomi (114,810)
+1 głos
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest jednym z najczęstszych zaburzeń diagnozowanych u dzieci i młodzieży. Według wyników badań epidemiologicznych jego rozpowszechnienie waha się od 3 do 5 % populacji ogólnej w wieku szkolnym (według kryteriów DSM-IV), natomiast przyjęcie kryteriów ICD 10 I (diagnoza zaburzenia hiperkinetycznego) zmniejsza częstotliwość rozpowszechnienia do 0,5-1,5%. Najczęściej leczonymi z powodu ADHD są dzieci w wieku od 6-9 lat. Wiek ten jest nieprzypadkowy albowiem to wtedy dziecko rozpoczyna edukację i problemy wynikające z objawów osiowych zaburzenia hiperkinetycznego (zaburzenia uwagi, nadruchliwość, impulsywność) uniemożliwiają funkcjonowanie dziecka w ramach systemu edukacyjnego.
Nadpobudliwość psychoruchowa jest uważana za zaburzenie łamiące linię życiową. Osoby nadpobudliwe wcześniej niż ich rówieśnicy kończą karierę szkolną, uzyskują gorsze wykształcenie, częściej popadają w konflikty z prawem. W Polsce na liście leków refundowanych znalazły się preparaty stosowane do leczenia farmakologicznego zespołu nadpobudliwości psychoruchowej w ramach kompleksowego (obejmującego psychoterapię) programu leczenia. Taki zapis dotyczący refundacji zrodził liczne pytania, dotyczące definicji kompleksowego leczenia, a zwłaszcza roli psychoterapii, jej rodzaju, czasu trwania, miejsca i kwalifikacji personelu prowadzącego psychoterapię.
Diagnoza
W celu zapewnienia kompleksowego leczenia dziecku z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej należy zawsze pamiętać, że diagnoza i diagnoza różnicowa są niezbędne i planowanie terapii nie może mieć miejsca bez pewnej diagnozy. Diagnoza oparta powinna być oparta na kryteriach DSM-IV i ICD-10 lub nowszych systemów diagnostycznych, o ile powstaną. Postawienie diagnozy jest możliwe na podstawie uzyskania informacji z przynajmniej trzech źródeł: wywiadu od rodziców (opiekunów), badania samego dziecka i informacji ze szkoły lub przedszkola. Koniecznym elementem diagnozy jest badania psychologiczne dziecka z oceną możliwości intelektualnych i specyficznych zaburzeń rozwoju umiejętności szkolnych.
odpowiedź 30 maja 2016 przez użytkownika Alexanndra (184,690)
+1 głos
nie potrafię na to pytanie udzielić informacji
odpowiedź 13 czerwca 2016 przez użytkownika anna28 (17,780)
0 głosów
jest nadmiernie ruchliwe, nadpobudliwe
odpowiedź 30 września 2016 przez użytkownika poniak (98,872)
Witaj!
Pierwsze kroki stawia Twoje maleństwo ale i Ty jako rodzic? Nie jesteś sam! Tutaj możesz zadawać pytania rodzicom i ekspertom oraz dzielić się wiedzą z innymi. Co więcej - za aktywność otrzymasz fantastyczne nagrody, upominki dla Ciebie i Twojego dziecka!

13,148 pytań

119,781 odpowiedzi

...