Rywalizacji pomiędzy braćmi i siostrami nigdy nie da się wyeliminować, ale można sobie ułatwić życie, przestrzegając kilku zasad:
Zasada 1. Odliczaj oboje dzieci. Kiedy dzieci kłócą się lub biją, zazwyczaj z miejsca należy odliczać zachowanie obojga, chyba że jedno z nich jest bez wątpienia niesprowokowanym przez nikogo agresorem. Najczęściej jest jednak tak, że oboje są winni powstania konfliktu. Ale ostrożnie ― dzieciaki potrafią być przewrotne! Jedne potrafią prowokować subtelnie i niedostrzegalnie, inne robią to w sposób bardziej rzucający się w oczy, więc nie jest to takie oczywiste, kto zaczął ― nawet jeśli byłeś w tym samym pomieszczeniu.
Zasada 2. Nigdy nie zadawaj dwóch najgłupszych pytań na świecie. Każdy rodzic zapewne zna te pytania: „Kto zaczął?” i „Co się stało?”. Chyba nie oczekujesz od swych dzieci prawdomówności na miarę George’a Washingtona? „Tak, to ja zacząłem tę bójkę, ponadto ponoszę osobistą odpowiedzialność za ostatnie trzynaście sprzeczek”. Takiego wyznania nie masz co oczekiwać. Zamiast tego możesz się tylko spodziewać wzajemnego oskarżania i wrzasków.
Oczywiście może się zdarzyć, że będziecie musieli zapytać, co się stało. Jeśli na przykład podejrzewacie uraz fizyczny, musicie zbadać dziecko i dowiedzieć się przyczyny urazu. Dochodzenia mogą też wymagać inne poważne lub niecodzienne wypadki. Ale w razie zwykłych codziennych utarczek pomiędzy rodzeństwem nie próbuj nawet ustalać, co się stało, ponieważ zbyt często startujesz z przegranej pozycji.
Zasada 3. Nie oczekuj, że w czasie bójki starsze dziecko okaże się bardziej dojrzałe niż młodsze. Nawet jeśli jedno dziecko ma jedenaście lat, a drugie cztery, nie mów jedenastolatkowi: „Ona jest jeszcze małą dzidzią, przecież możesz przymknąć oko na jej zaczepki”. Taka uwaga to woda na młyn czterolatki, która z pewnością doceni Twoją wielkoduszność i wykorzysta ją do maksimum.
Co zrobić, jeśli dzieciaki pokłóciły się lub pobiły, a dzielą jeden pokój? Na pewno nie wyślesz dwojga skłóconych dzieci do tego samego pokoju na odsiadkę ― z całą pewnością kontynuowałyby walkę. Jedno wyślij więc do ich pokoju, a drugie do alternatywnego pomieszczenia lub miejsca przeznaczonego do odbywania kary. A przy następnej okazji pozamieniaj je miejscami. Możesz też zastosować alternatywy kary odosobnienia. Jeśli dzieci mają osobne pokoje, a idąc do nich na „odpoczynek”, nadal ze sobą walczą, przedłuż im karę, dodając pięć lub dziesięć minut.
