Z reguły dąży się do miejscowego podawania leków – donosowo, wziewnie, do worka spojówkowego i na skórę. Zaletą takiego podawania leków jest możliwość uzyskania dużego miejscowego stężenia i uniknięcie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Ponadto początek działania leków miejscowych, np. obkurczającego naczynia krwionośne, jest zwykle szybszy niż podanego doustnie. Natomiast u chorych z alergią dotyczącą skóry lub z wieloma chorobami alergicznymi (np. astmą i alergicznym nieżytem nosa) konieczne może być zastosowanie leku doustnego – w pierwszym przypadku np. leku przeciwhistaminowego, w drugim przeciwleukotrienowego. Także w przypadku objawów zagrażających życiu czy silnego zaostrzenia alergii lepiej podać leki ogólnie, np. dożylnie. Najczęściej stosowane w chorobach alergicznych metody postępowania (w tym immunoterapię)
http://alergie.mp.pl/chorobyalergiczne/choroby/57988,lista-lekow-stosowanych-w-chorobach-alergicznych Immunoterapię zaleca się w przypadku niedostatecznego efektu leczenia albo gdy chory nie życzy sobie tradycyjnego leczenia lub go nie toleruje. Szczegółowe omówienie tej metody, domeny wyspecjalizowanych alergologów, odnaleźć można w odpowiednich podręcznikach i wytycznych (zobacz: Immunoterapia alergenowa).
Inne metody - warto wspomnieć także o innych metodach łagodzących objawy alergii. Należą do nich na przykład płukanie jamy nosowej lub oczu za pomocą soli fizjologicznej albo stosowanie tzw. baz do skóry w przypadku atopowego zapalenia skóry (inne metody niefarmakologiczne omówione zostały przy okazji każdej z poszczególnych chorób alergicznych).
Metody alternatywne - niektóre metody medycyny alternatywnej (homeopatia, akupunktura, biorezonans) cieszą się dużym powodzeniem wśród chorych na alergię. Należy podkreślić, iż są to metody kontrowersyjne, o niepotwierdzonej skuteczności (a zwykle są kosztowne), w odróżnieniu od zalecanych przez ekspertów leków. Metody te nie są zalecane przez ekspertów Polskiego Towarzystwa Alergologicznego w leczeniu alergii.
