Kiedy można stwierdzić ADHD?

Answer 1

na pewno po 6 roku życia

Answer 2

po szeregu badań lekarskich

Answer 3

Już u niemowlaków można zauważyć zachowanie, które mogą być przyczyną ADHD:
- płaczliwość,
- kłopoty ze spaniem – płytki sen, trudności z usypianiem, częste budzenie się,
- dziecko jest znacznie bardziej pobudzone niż jego rówieśnicy,
- wzmożona aktywność niemowlęcia,
- częsta gestykulacja, wymachiwanie rączkami,
- bogata mimika twarzy.

Answer 4

Tylko lekarz może to stwierdzić i to po szeregu badań

Answer 5

W celu zapewnienia kompleksowego leczenia dziecku z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej należy zawsze pamiętać, że diagnoza i diagnoza różnicowa są niezbędne i planowanie terapii nie może mieć miejsca bez pewnej diagnozy. Diagnoza oparta powinna być oparta na kryteriach DSM-IV i ICD-10 lub nowszych systemów diagnostycznych, o ile powstaną. Postawienie diagnozy jest możliwe na podstawie uzyskania informacji z przynajmniej trzech źródeł: wywiadu od rodziców (opiekunów), badania samego dziecka i informacji ze szkoły lub przedszkola. Koniecznym elementem diagnozy jest badania psychologiczne dziecka z oceną możliwości intelektualnych i specyficznych zaburzeń rozwoju umiejętności szkolnych. Według wyników badań epidemiologicznych jego rozpowszechnienie waha się od 3 do 5 % populacji ogólnej w wieku szkolnym (według kryteriów DSM-IV), natomiast przyjęcie kryteriów ICD 10 I (diagnoza zaburzenia hiperkinetycznego) zmniejsza częstotliwość rozpowszechnienia do 0,5-1,5%. Najczęściej leczonymi z powodu ADHD są dzieci w wieku od 6-9 lat. Wiek ten jest nieprzypadkowy albowiem to wtedy dziecko rozpoczyna edukację i problemy wynikające z objawów osiowych zaburzenia hiperkinetycznego (zaburzenia uwagi, nadruchliwość, impulsywność) uniemożliwiają funkcjonowanie dziecka w ramach systemu edukacyjnego.